küçük hanımın güncesi..

Geçen sene tembellik yapıp, kışlık fasülyemi, bezelyemi trabzondan annemden istemiştim.. zavallı annem bir valiz doldurmuş gelmişti :) bu sene fasülyenin kilosu 2 liraya düşünce kendim yapabilirim dedim ve doldurdum pazar çantasına.. pazar fiyatları, kilo olarak fasülye 2, köy patlıcanı 3, barbunya 3 liraydı.. fasülyeleri iki üç dakika haşlayıp soğuk suya attım ve bekletmeden poşetlere bölüştürüp dolaba attım.. barbunyayı haşlamadan çiğden poşetlere doldurdum.. patlıcanları ise ince çubuklar halinde doğrayıp haşladım ve poşetledim.. trabzonda mısır unlu patlıcan tava yaparız biz.. patlıcan aşığı biri olarak her çeşidini severek yiyorum ben, bir gün unlu kızartmasını da çekip koyarım buraya.. araya kaynamış pırasa ise tamamen özlediğim için dünkü akşam yemeğimdi :) klasik zeytinyağlı havuçlu pirinçli yaptım.. ama biz üzerine limon sıkarak değil yoğurt koyarak yeriz pırasayı.. arkadaşıma söylediğimde çok şaşırmıştı, nasıl yani yoğurtla hiç yemedim demişti.. g

bunların hepsi bazı zor işleri kolaylaştırmak için , yoksa işten eve gidip sarma sarmayı kimse iple çekmez :) hadi merve fotoğraf da çekersin, bloga da koyarsın diye diye oturdum masanın başına.. Trabzonda üzüm yaprağı değil karalahana sarması yaparız biz.. üzümü istanbula gelince yapıp yemeye başladım ve çok sevdim.. hatta fazla fazla yapıp buzdolabı poşetine koyup dondurucuya bile attım.. acil misafir olduğunda hemen elimin altında olsun diye.. ama siz yine de bana gelecekseniz önceden haber vermeyi unutmayın :)) sarmanın iç malzemesinde, pirinç, soğan, limon, nane, kuş üzümü, pulbiber, maydonoz ve tuz var... tabi hem içine hem de pişerken üzerine döktüğüm sıvıyağ.. sizin deneyip beğendiğiniz farklı içler varsa yazın onu da denerim ;) sağlıcakla kalın..

Ramazan bayramınız mübarek olsun , Allah tuttuğumuz oruçlarımızı kabul eylesin .. bu bayramı daha doğrusu tatili iple çektim ben.. yoğun tempomuz bitti çok şükür işlerimiz normale döndü.. bu zamana kadar köyümde bayram geçirmeye alışmış biri olarak, istanbuldaki bayramdan pek bişi anlamadım.. telefonla araşmak da gidip görmenin yerini tutmuyor bence.. siz bayramlarda ne yapıyorsunuz bilmiyorum ama ben bu seneyi biraz düşünceli geçirdim.. bu zaman kadar sevdiklerimi hep arayıp sordum, bayram olsun ya da olmasın, aklıma gelince aradım , mesaj attım .. ama isterim ki onlar da bana aynı şekilde davransın.. akrabalık ilişkilerini evlendikten sonra daha önemsemeye başladım mesela.. dayıdır, haladır, teyzedir arada bir arayıp sormak, haber almak gerekiyor diye düşünmeye başladım.. ama kardeşim küçüğüz diye hep biz mi arayacağız! neden benim dayım ara sıra arayıp, -nasılsın kızım bir ihtiyacın var mı? -evlendin , herşey yolunda mı? -iyi misin?  demiyor... neden hep bizde

- Baba, sen gece karanlıktan korkuyor musun? - Hayır, korkmuyorum - Her gece ortasında açlıktan uyanıyor musun? - Hayır, uyanmıyorum - Uyurken battaniyeni atıp üşüyor musun? - Hayır, üşümüyorum - Peki, o zaman annemin yanında sence kim uyumalı? okuduğum en güzel baba oğul diyaloğu :)

Siz de gün içinde; iftara ne yapsam diye düşünüyor musunuz? değişik ve lezzetli tarifler ararken kendinizden geçiyor musunuz? en önemlisi instagramda gördüğünüz o güzelim yemek fotoğraflarına uzun uzun bakıp dalıyor musunuz? ya da "sabahın köründe patlıcan musakka tarifi mi paylaşılır be kardeşim!" diye söyleniyor musunuz? siz, sahurda bir gözünüz kapalı tostunuzu yerken, sahur masalarını özene bezene süsleyip, çekip paylaşan kadınlara hayret ediyor musunuz? iftarda bunları bunları yiyeceğim diye hayal edip bir çorba içip doyuyor musunuz? *** sıcak havaların istanbulda tavan yaptığı, pekmezimizi akıttığı bu son ramazan günlerinde, işte benim de rutinim böyle geçiyor ^^ paylaşım yapmaya bile üşeniyorum :) fazla konuşursam acıkırım, susarım gibi küçük hesaplamalar bile yapıyorum.. ama ne kadar acıkırsam acıkayım orucun ne kadar kıymetli bir ibadet olduğu bildiğim için, sabırla , gönül rahatlığıyla tutuyorum orucumu.. Hayat Nur Artıran hanımın