küçük hanımın güncesi..

çocuklu evde film izlemek neredeyse bir hayalmiş meğersem.. 1 yıldır ne sinema ne evde kesintisiz film izleyemiyoruz.. şimdi ufaktan anne-baba saatlerimizi film izleyerek değerlendirmeye çalışıyoruz eşimle.. film aksiyon ve heyecanlı olmazsa ben anında uyuyup kalıyorum :) o yüzden seçtiğimiz filmlere dikkat ediyoruz.. en son "LUCY" filmini izledik.. hem düşündüren hem heyecanlandıran bir filmmiş.. insanlar beyninin %10 luk kısmını kullanırken, beynini en iyi kullanan %20 ile yunuslarmış.. film bir yandan böyle bilgiler verirken bir yandan da, -eğer beynimizi daha fazla oranda kullanabilseydik neler yapabilirdik? sorusunun cevaplarını veriyor.. bir solukta izledik ve beğendik filmi.. Lucy 2 de bu sene vizyona girmiş yurt dışında.. en kısa zamanda ikincisini de izleriz inşallah ;)

Merhaba, Yıllardır kullandığım blog alan adımı ani bir kararla değiştirdim.. eski adım benimistanbulum-ella.blogspot.com hem çok uzun hem de saçmaydı.. blog açarken çok tecrübesiz ve deneme amaçlı böyle bir isim almıştım.. blog dünyasında bu kadar uzun süre kalacağımı düşünmüyordum ama burayı çok sevdim.. ama alan adımın blogumla alakalı olmamasına üzülüyordum.. küçük hanımın güncesi çok fazla türkçe karakter içerdiği için kucukhaniminguncesi.blogspot.com yani, bunu da almak istemedim.. burada evimden ve hayatımdan bahsettiğim için merveninevi.blogspot.com olmasını istedim.. hem kısa hem anlamlı hem türkçe karakter içermiyor.. ama şuanda google beni tanımıyor ve google'da arama moturunda blog yazılarım çıkmıyor.. iyi mi ettim kötü mü bilmiyorum.. bu tanıma işi biraz zaman alacak sanırım.. inşallah pişman olmam..

Ben bir keresinde kırk annesi olmuştum :) kırkı çıkan Güneş kıza adı gibi sıcacık bir sepet hazırlamıştım.. bebekler doğduktan sonraki 40 gün boyunca kendilerini anne karnında gibi hissederlermiş.. kırk gün hem anne hem de bebeğin toparlanması için dikkat edilmesi gereken bir süredir.. bu süreci atlatan anne ve bebeğin kırkıncı günlerini bazı seramonilerle kutlamaları, kırk uçurma, kırklama, kırk çıkarma diye geçmektedir.. kırkıncı gün kendi evinde banyosu yaptırılan bebek ise ev gezmesine götürülür.. gidilen evde de ufak çaplı hediyeler hazırlanır ve kırk uçurma tamamlanır.. ben de böyle bir sepet hazırlayarak elimden geldiğince merasime destek olmaya çalıştım :) sepeti ve minik keseleri eminönünden alıp kurdeleyle süsledim.. keselerin içine yumurta, pirinç, şeker, tuz gibi şeyler koyup, ne anlama geldiklerini bilgisayarda yazıp çıktı aldım ve keselere zımbaladım.. iyi kalpli olsun diye pamuk,  tok gözlü olsun diye yumurta, bol kazançlı bir hayatı olsun diy

az önce bir kaç kez 1. evlilik yıl yıldönümü yazımı okudum şuradan  :) bir yıllık evliliğim hakkında neler yazmışım :) bir de sonuna eklemişim, çocuk olunca bu günlerimi arayacağım diye :D vallahi şu fotoğrafa bakıyorum şimdi,  çocukla geçen bir sene on seneye bedelmiş gibi geliyor.. bu kadar yoğun duygularla ve hareketli geçen bir senem daha olmamıştı :) çocuk sahibi olmak dünyanın en en güzel duygusu olabilir.. bir yandan da çalışan anne olmanın zorluğunu, sonuna kadar yaşadığım bir yıl oldu. eşiniz size ne kadar destekçi olursa olsun, hem işe gidip hem bir ev hanımı gibi yemeğini temizliğini yetiştirmek.. akşama kadar bebeğinin kokusu burnunda eve gideceğin saati beklemek.. çocuk akşama kadar evde sıkılmıştır deyip o yorgun halinle iş çıkışı parklarda dolaşmak.. ara sıra kapınızı çalan hastalıklarla Allahım çocuğum değil ben hasta olayım diye dualar etmek.. hayatımıza giren "bakıcı"  kavramına alışmaya çalışırken bakıcı değiştirmek zorunda ka