küçük hanımın güncesi..

daha önce de söylemiştim biz iki kız kardeşiz..  Melek'le aramızda 2 yaş var normalde ama kafa yapısı ve kişilik olarak aramızda dağlar kadar fark var.. şimdi neden bundan bahsettin diyeceksiniz, kardeşim nişanlanıyor bu hafta o yüzden :) evet abla olarak beni geçti hem de hiç hesapta yokken bir anda işler bu noktaya geldi.. nisan ayında benim sözüm kesilecek diye hazırlık yaparken kardeşimin kısmeti açıldı diyelim.. *** türk gelenekleri biter mi, günlerdir telaş içindeyiz diyebilirim.. erkek tarafı bize geldi tanışmaya, sonra biz onlara gittik iadeyi ziyarete.. yüzük almaya hep birlikte gidiliyor.. "ağırlık" denen bir olay var zaten isminden belli çok ağır geçeceği :) bana kalsa erkekle kız gitsinler istediklerini alsınlar gelsinler.. ama bohçalar, sandıklar derken gelenekler uzayıp gidiyor.. büyük konuşmuyorum ama ben böyle yapmayacağım ;) eğer 2 kişi evleniyorsa, o eve ikisi girecekse kendi kendilerine zevklerine göre alışveriş yapmaları ge

nasılsınız blogdaşlar, beni arayıp soran olmamış buralarda vallaha pek içerlendim bu duruma :( elim kanda da olsa yazıverirdim ama yoğun bir dönem geçirdim kendimce.. en başta işten ayrıldım.. dersanem ara tatildeyken zeynep ablama ipektoşumla tanışmaya , ordan da istanbula sevdiceğimi görmeye gittim.. o gün bugündür geziyorum diyebiliriz , istanbuldan dönmek zor oldu diyebilirim bir küçük vapur seyahatini bile ne çok özlemişim anlatamam.. bugünden itibaren kendimi derse vermeye başladım bile, insan özgür hissettiği yerde kurmalı hayatını.. şimdiden tüm tercihlerimin istanbul olacağına karar verdim bile..

yine arayı uzattım ama geçerli bahanelerim var şimdiden söyleyim .. hem çalışıp hem dersaneye gitmek bünyeme ağır geldi, oturup adam gibi ders çalışmadıkça bu sınavda başarılı olamayacağımı anladım ve severek çalıştığım işimden ayrılmak zorunda kaldım :( çok şey öğrendim, çok güzel insanlarla tanıştım işimin bana çook artısı oldu diyebilirim.. ama hayalini kurduğum öğretmenlik mesleğine adam gibi asılıp adım atmam gerekiyor.. yıllar uzadıkça kazanması daha da zorlaşacak biliyorum.. tam 5 aydır sabah 8 akşam 9 iş+dersane  derken dinlenmeyi çok özlemişim.. o yüzden soluğu Ankarada Zeynep ablamın yanında aldım.. hem İpektoşumla tanışmaya hem de ufak bi tatil yapıp değişik bir ortam görmeye ihtiyacım vardı.. ee ankaraya gelip de istanbula uğramadan dönülmez hesabı burdan istanbula geçmeyi düşünüyorum :) hasret kaldığım çok şey var onları yad edip hemen trabzona kitaplarımın başına döneceğim.. fırsat buldukça yine yazıcam, kendinize iyi bakın ;)