küçük hanımın güncesi..

Teknolojinin içinde kayboluyoruz.. Akıllı telefonlar, akıllı ev aletleri, akıllı sistemler resmen bizi robotlaştırıyor.. Kendimi bazen şeker patlatırken dalıp gitmiş , sürekli aynı hareketi yaparken buluyorum.. Parmağım sayfayı yukarı kaydırmaktan yoruluyor, metrobüste çoğu zaman bunu yaptığım için midem bulanıyor.. Twitter, instagram, facebook, outlook, blogger... Bazen hepsinin şifresini birbirine karıştırıyorum.. Kalabalık bir ortamda konuşulanlar bir iki konuyu geçmiyor ki, herkes elindeki telefona gömülüyor... Çoluk çocuktan kurtulmanın tek yolu da ver eline telefonu tableti ohh dinlenmene bak! Kim kimle nerde, ne yemiş, ne içmiş, nerde gezmiş.. Herkes profosyonel  sosyal medya takipçisi olmuş çıkmış.. Haberlerin anında yayılması cabası.. Bazen bilgisayarı , televizyonu, telefonu kapatıp keyif yapıyorum.. Bazen sohbet etmeyi özlüyorum.. İnsanların bir kulağı ben de bir eli telefonda olmayan sohbetlerini seviyorum.. Bu hal nereye gidiyor bilmiyorum ama herşeyin

Ben aslında yoğum :) varım da buralarda yoğum.. ev hanımlığıyla iş kadınlığı arasında mekik dokuyorum.. bir de yemek yiyorum! yeri ve zamanı önemli değil.. yemek yemenin bahanesi yok.. canım sıkkınsa hadi bir şeyler yiyeyim.. cuma akşamı yarın tatil hadi güzel şeyler yiyelim.. mutluysam eğer hadi kendime ödül vereyim yiyeyim.. misafir gelecekse yemeden olmaz.. öğle arası çok çalıştık değişik şeyler yiyelim.. aman zaten bir daha mı dünyaya geleceğiz yiyelim de yiyelim.. yoo evlendim de kendimi saldım mı? yoo yoo :) herkes gibi olmamalıyım, diyete mi başlasam.. ben yine de az az yiyeyim :) yine geleceğim , afiyette kalın ;)