Ana içeriğe atla

bunları hatırladınız mı :)

doksanların, yani çocukluğumun unutulmaz bakkal ürünleri bunlar..
ambalajları bile çok şey hatırlatıyor sanki :)
o altın kaplı çikolataları gerçek altın sanardım, sonradan öğrenmiştim gerçekleri :D
patlayan sakızla da ilk denememi hatırlıyorum, hepsini ağzıma doldurmuştum..
patlamaya başlayınca arkadaşlarım gülmesin diye ağzımı bile açamamış yanmış çıkmıştım :)


cino




Yorumlar

  1. Ağzım sulandı yumiyum'u görünce :) Şimdiyesem üyük hayal kırıklığı olur herhalde :)

    Minik minolar, bir de gözyaşı diye bişey vardı. Ya da ben öyle hatırlıyorum. Böyle yeşil limonluydu sanki .Ağzımda ekşisini hissediyorum şuan. Ne zamandır canım istiyor. :)

    Posta bayıldım ama yaşlandığımı da hisettim :D

    YanıtlaSil
  2. merhaba bende 90 larda büyüdüm ama cinuyu hatırlıyamıyorum benim hatırladıklarım peki kek fil şeklinde bisküvitler soft kurabiye minik renkli sakızlar...gözyaşı sakızından ise daha hala var:)

    YanıtlaSil
  3. ay hatırlamam mı yaa yumiyuma da cinoyada bayılırdım :))
    patlayan şekerlerde ayrı bi güzellikti..
    çocukluğuma gittim bir an çok güzel bir paylaşım olmuş ttalım,
    sevgiler:)))

    YanıtlaSil
  4. vaybe ne günlerdi,bu arada şu patlayan minolar şuan yokmu?

    YanıtlaSil
  5. ben 80 lwrin basinfaydim siZ yine sanlisiniz bizde dido ile tipitip birde gazoz vardi bide leblebi tozu:)

    YanıtlaSil
  6. evett ne güzel yapmışsın yazmaklaaa.
    :)
    taso filan da.
    :)


    mimledim seni ama görmedin henüz sanırım.
    :)

    YanıtlaSil
  7. Heh sulugözdü :D Evet başka bişeylisi daha çıkmış onu beğenmemmiştim. Ama uzun süredir rastlamadım hiç biryerde. Bulunabilir olduğunu biliyorum ama :)

    YanıtlaSil
  8. ya ben bu sulugözz dediğinizi hiç hatırlayamadımm :)

    YanıtlaSil
  9. Yumiyum ne de güzel dişlerime yapışırdın sen öyle :))

    YanıtlaSil
  10. paylaştıkların çocukluğumun muhteşem dörtlülerinden biri hiç şüphesiz :)
    hatta geçen gün canım cino istedi :)
    mino sakızı çok severdim,kardeşimle sık sık alır tek tek paylaşırdık içindekileri:)

    YanıtlaSil
  11. Hatırlamaz mıyız kuzum yahu? :)
    Çok özledim o günleri desem? :(((

    YanıtlaSil
  12. ayyyy hepsini hatırlıyorum tabii mino ve cinoyu çok severdim şimdi böyle ürünler yok ya yok goa yok albeni yok karamm hep aynı tadlar :)

    YanıtlaSil
  13. sulu göz hani misketten biraz daha büyük yuvarlak sakız :) paketten sakızı çıkarıp ilk çiğnemeyle gözleriniz sulanır çok güzeldi yaa :)

    YanıtlaSil
  14. Google görseller sulugöz sakız ilk sıradakiler, zaten görünce hatırlarsın :)

    YanıtlaSil
  15. ben minoya bayılırdımmm bir de evet sulugöze biterdim : )

    YanıtlaSil
  16. Cino'yu gecen yaz doya doya yemiştim vala :)
    Ne güzeldiii

    YanıtlaSil
  17. Hatırlamaz mıyım.. :) Cinoyu görünce bir ağzım sulandı. :) 10 kuruştu ama ben öyle güzel bir şey görmedim. :)

    YanıtlaSil
  18. ah ahh patlayan şekerler vardı. Ağzımız açık gezerdik :D İyi ki o yıllarda çocuktum. Hepsini yaşadım :)

    YanıtlaSil
  19. Bu postu görünce çocukluğuma döndüm, yumiyum ve mino'yu çok severdim :)

    YanıtlaSil
  20. merhaba,bende geçenlerde bakkalda cino buldum. extra büyük yapmışlar:) yeni trende uydurmuşlar ama tat ve ambalaj aynıydı.. yumiyum istedim ama şuan..:)

    YanıtlaSil
  21. aaa inanamıyorum! yumiyumlarımmm! altın çikolatalar koskada satılıyor zaten ama yumiyum bulmak çok zor :/ gerçekten de çocukluğumu özlemişim, resmi görünce içim burkuldu :/

    YanıtlaSil
  22. İyi de mino'nun patlama gibi bir özelliği yoktu ki. Yani ağızda patlama gibi. Hee balonunu şişirip patlatırsan ayrı konu tabii:) patlayan şekerler vardı.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Peçete Katlama Teknikleri

bir kadını en mutlu eden şeylerden birisi de yaptığı yemeklerin beğenilmesidir.. mesela ben, yemeğe başladığımızda eşimin suratına bakarım hemen :) ifadesinden ya da iştahla yemesinden -heh beğendi, diye bir ohh çeker devam ederim yemeğe :) yemeklerden ziyade sofranın cicili bicili süslenmesi de o yemeklerin iştahla yenmesine yardımcı oluyor bence.. illaki pahalı runner, amerikan servisi alacaksınız diye bir şey yok.. elinizde olan malzemeler ve çiçeklerle de sofranızı renklendirebilirsiniz.. genelde kağıt peçete kullanıyorum ben,  kağıt olsun kumaş olsun basit hareketlerle peçetelere değişik şekiller verebiliyoruz.. en azından bu posttan sonra ben daha çok özen göstereceğim :) işte bir kaç peçete katlama tekniği.. hangisi kolayınıza gelirse artık.. *fotoğraflar alıntıdır: pintereset.com

Bir bardak çayın hikayesi..

Kaynana alt demlik gibidir, kaynadıkça fokurdar durur... Gelin üst demlik gibidir, alt demlik kaynadıkça yukarda demlenir durur.. Damat çay bardağı gibidir, biraz kaynana doldurur biraz gelin.. Kaynata çay tabağı gibidir, dökülenleri toplar.. Görümce çay kaşığı gibidir, ara sıra gelir karıştırır gider.. Çocuklar ise şeker gibidir, çayın tadına tat katar, yüzleri gülümsetir.. Kısaca bir bardak çay aile demektir :) *** Karadenizde anlatılan meşhur  hikayeyi bilmeyen yoktur sanırım.. çocukken hayranlıkla dinlerdim çok hoşuma giderdi.. bilmiyorum ne kadar doğru ne kadar yanlış ama şuanda benim için pek geçerli değil bu hikaye.. eskidendi böyle kaynana gelin muhabbetleri.. gelin aldık demek temizlikçi aldık demekti, gelin aldık demek aşçı aldık demekti, gelin aldık demek hizmetçi aldık demekti yalan mı? eski gelinleri az oturup dinleyin hiç biri güzel şeyler anlatmıyor.. ara sıra bana soruyorlar nasıl alışabildin mi evliliğe diye? tabi çok iyiyim , mutluyum diyorum.. güzel

Annemin evine giderken, annemin evinden dönerken :)

derler ki; şanslı annelerin ilk çocukları kız olur, daha şanslı annelerin ikinci çocukları da kız olur ^_^ biz iki kız kardeş olduğumuza göre benim annem çok şanslı oluyor bu durumda :D bir de kendine sormak lazım tabi.. evlendik ev boşaldı rahatladım sanmayın diyor annem, şimdi daha çok aklım sizde kalıyor.. bir kişi gittiniz evden iki, üç kişi olarak geliyorsunuz şimdi daha kalabalık oldu ailemiz.. ben acırım yavruma yavrum acır yavrusuna diyor.. o yüzdendir sanırım anneme ne zaman gitsem boş valizle gidip, dolu dolu valizlerle dönerim evime.. istanbulda sanki patates yok anne diyorum, köy patatesi gibi olmaz diyor.. istanbulda sanki turşu yok anne diyorum, ev yapımı gibi olmaz diyor.. istanbulda sanki peynir yok anne diyorum, bizim peynirimiz gibi olamaz diyor.. öğrenciyken valizime köy yumurtası koymaya kalkmıştı zor engel olmuştum :) o yüzdendir ki ne kadar büyüsek de biz annelerimizin gözünde hala bebeğiz.. evlensek de.. anne olsak da.. verdikçe içi rahatlıyor..