Annemin evine giderken, annemin evinden dönerken :)

derler ki; şanslı annelerin ilk çocukları kız olur, daha şanslı annelerin ikinci çocukları da kız olur ^_^
biz iki kız kardeş olduğumuza göre benim annem çok şanslı oluyor bu durumda :D
bir de kendine sormak lazım tabi..
evlendik ev boşaldı rahatladım sanmayın diyor annem, şimdi daha çok aklım sizde kalıyor..
bir kişi gittiniz evden iki, üç kişi olarak geliyorsunuz şimdi daha kalabalık oldu ailemiz..
ben acırım yavruma yavrum acır yavrusuna diyor..
o yüzdendir sanırım anneme ne zaman gitsem boş valizle gidip, dolu dolu valizlerle dönerim evime..
istanbulda sanki patates yok anne diyorum, köy patatesi gibi olmaz diyor..
istanbulda sanki turşu yok anne diyorum, ev yapımı gibi olmaz diyor..
istanbulda sanki peynir yok anne diyorum, bizim peynirimiz gibi olamaz diyor..
öğrenciyken valizime köy yumurtası koymaya kalkmıştı zor engel olmuştum :)
o yüzdendir ki ne kadar büyüsek de biz annelerimizin gözünde hala bebeğiz..
evlensek de..
anne olsak da..
verdikçe içi rahatlıyor..
bizi yedirdikçe doyuyor kendi karnı..
anneler (ömürleri uzun olsun) ölene kadar en sağlam dert ortaklarımız..
sırtımızı yasladığımız , ne yaparsak yapalım bize yüz çevirmeyeceğini bildiğimiz arkadaşlarımız..
dünyada bin bir türlü acı var..
ama beni en çok üzen annesini erken yaşta yitirmiş insanlardır..
yerine kimsenin koyulamayacağı bir varlık "anne"...
Allah başımızdan eksik etmesin onları...