gerçekler üzerine içini dökmece

kız olmak veya erkek olmak nasıl bir duygudur acaba ? ben zaman zaman düşünürüm karşı cinste nasıl biri olurdum, hangisini olmak daha güzel olurdu veya hangi cins olmak daha avantajlı olurdu ?

bizim ülkemizde kadınla erkek arasındaki iş bölümünü düşününce -tüh lan keşke erkek olsaydım. diyesim geliyor ne yalan söyleyim.. 

çocukluktan başlarız ezilmeye, hele de evde erkek kardeş varsa yemeklerin en güzel yerleri ilk onlara verilir, harçlıkları daha fazladır, okul çıkışı eve geç gelmesi sorun değildir, erken yaşta kız arkadaş gülerek karşılanır , annesinin yakışıklısı kızların da aklını alıyor bak bak diye pohpohlanır, araba varsa ön koltukta hep erkek oturur, arkadaşında istediği zaman kalabilir, konserlere gidebilir,askerlik gibi kutsal görevi vardır bi baya zorlanırlar bir kaç ay, sonra gelince iş bulma derdine düşerler, işlerini bulurlar ve olay biter,evlenirken en çok para erkeğe harcanır, erkek evlat anne evine geldiğinde ağa paşa gibi karşılanır , en son miras dağılımında en güzel ve verimli yerler erkek evlada bırakılır falan filan...

gelgelelim kadın olmanın zorluklarına, doğduğumuz anda sessizlik olur kız oldu derler zaten sessiz bir kundak merasimi olur bizimki, okula başlarız derslerimiz hep pekiyi olmak zorundadır sınıfta kalmak gibi bir lüksümüz yoktur, ergenlikte başlar onu giyme çok dar, bunu giyme çok açık tembihleri, ayda bir haftamız karın ağrıları, ölmek gebermek arası sancılı geçer, ağda gibi fena bir rutin olay vardır en kötüsü abin varsa onun evde tüm ayak işlerini yapmakla görevlisindir, yeri gelir onun için yalan söylemelisin o derece, erkek arkadaş felan konusu bile açılsa aman ha tehditleri savrulur, annelerimiz bazen bizi korur bazen sessiz kalır olaylara, kız asla okuldan çıkışta eve geç kalamaz, arkadaşında kalkmaya kalkışamaz ve telefonda kız arkadaşıyla bile fazla konuşamaz, genelde kızların evde odası olmaz olanlar varsa şanslı doğmuş olurlar, evlenme yaşına geldiğinde damat adayı önce sevilmez , sorgu suale çekilir kız, eş adayı allaya pullaya anneye abiye sevdirilmeye çalışılır, sonra kendiliğinden benimserler olan arada kalan kıza olur, evlenme olayı zaten tamamen yalan bir olay :) o gelinlikler, pastalar , arabaya binmeler tamamen evliliği cezbetmek, kadının o zaaflarından yararlanıp evcilik oynar gibi güzelce süslenmiş bir eve yanında oyun arkadaşıyla bırakıp kaçmak içindir :) bir ay iki ay sonra ev işleriyle, yemekle , bulaşıkla, misafir ağırlamayla,çocuk doğurmakla, onu büyütüp adam etmekle geçer ömürleri..

ve daha yazılmamışlar var tabi...ama herşeye rağmen Türk kadını olmak da herkese nasip olmayan bir olaydır. annelerimiz dünyanın en fedakar anneleridir, en sabırlı, en sevgi dolu, en acıyan, en duygusal anneleridir bizim annelerimiz ve tabi ki en en en güzel kokan bizim annelerimizdir...

*annecim, seni çok özledim..